I runda MPPZ 2018 Łeba

   Cześć!

   Od grudnia nie mogłem się doczekać pierwszej rundy na północy Polski. Wydarzenie to godziło wiele bardzo pozytywnych cech: blisko, ładna trasa dojazdowa, świetna lokalizacja, duża baza hotelowa, ciekawe tereny.

   Czy się wszystko udało? Zaraz się dowiecie!

1. Dojazd

   Udało się namówić ojca, abyśmy nie wyjeżdżali bladym świtem, tylko tym razem około 10.
Pogoda była wyśmienita. Trasa wiodła przez Kcynię > Nakło > Sępólno Krajeńskie > Chojnice > Bytów > Lębork. Na mapie niby 270 km ale przejechaliśmy niecałe 300.
 

Sklep motoryzacyjny w Kcyni przy Rynku

Garaż PRLu w Nakle

Rynek w Chojnicach 

 

   Z kilkoma przystankami spowodowanymi przemęczeniem maszyn przez okrutny wiatr udało się nam dotrzeć do bazy rajdu po 7 godzinach podróży. Na miejsce jakiś czas później dotarł też nasz wóz serwisowy i ojciec zmienił w Gazeli zębatkę aby miała trochę więcej siły na powrót.

2. Rajdowanie

   Składało się z dwóch dni. Jest to trochę utrudniająca życie sprawa, ale przecież te kilka weekendów w roku można sobie przedłużyć do 3 dni. Zaczęliśmy typową odprawą, w czasie której poznaliśmy najważniejsze osoby na rajdzie. Moim zdaniem najważniejszym z najważniejszych jest Marcin, sprawca całego tego pozytywnego zamieszania. Jeśli się mylę, to proszę wyprowadźcie mnie z błędu.

   Otrzymaliśmy itinerery i ruszyliśmy na trasę rajdu która miała około 120 km.

   Na pierwszym etapie się troszkę pogubiliśmy i nie wiedzieć czemu nie jechaliśmy przez las... Na szczęście odnaleźliśmy punkt nad morzem gdzie trzeba było, w jak najkrótszym czasie, "dmuchnąć" łódeczkę na drugą stronę skrzynki.

   Kolejny etap posiadał fajną konkurencję, z której nie mam niestety zdjęcia, bo w sumie wiele do fotografowania nie było. Polegała ona na zjeździe z górki o przewyższeniu około 100m na dystansie około 1500m. Zjechać nie problem. Natomiast dla tych, którzy nie hamowali jadąc w dół, tylko cieszyli się łagodnymi łukami, które można pokonywać z dużą prędkością, przestało być do śmiechu. Ponieważ, w dokładnie takim samym czasie, trzeba było wtargać nasze "padliny" na szczyt.

   Wjazd poprzedzony był jednak przerwą obiadową i moim nowym ulubionym slalomem.

   Kolejny etap znów wiódł malowniczymi drogami łączącymi w sobie rozległe przestrzenie smagające nas wiatrem oraz zakręcone wjazdy na okoliczne wzniesienia.

   W tym czasie zatrzymaliśmy się na próbie polegającej na pchaniu przed sobą fragmentu Osy między słupkami. Pierwszy raz od dawna widziałem jak ojciec biegnie!

   Zbliżając się do Łeby spotkaliśmy chłopaków ze Stowarzyszenia Wisła, jeżdżących wojskowymi terenówkami, którzy sprawdzali czy rozpoznamy ciecze znajdujące się w butelkach po oleju.

   To nadal nie koniec atrakcji tego dnia. O 18 pojechaliśmy jeszcze na konkurs elegancji, połączony z próbą sprawnościową, w porcie w Łebie. Okoliczności natury i towarzystwo były na najwyższym poziomie. Zapach morza cudownie współgrał z zapachem dwusuwów i grillowanego mięcha.

   To był dobry dzień, który zakończyliśmy integracją na plaży.

   Dzień drugi przyniósł nam "nadmorską pogodę". W czasie naszego wyjazdu charakteryzowała się ona słońcem, wiatrem i o połowę niższą temperaturą niż w reszcie kraju.

   Kolejny itinerer i rura na trasę.

   Głównie leśna droga zaprowadziła nas do SeaParku w Sarbsku. Powitały nas tam wesoło pluskające się kotiki. Zwiedzając musieliśmy policzyć makiety latarni znajdujących się na terenie parku oraz odgadnąć gatunki trzech smażonych ryb.

   Droga kolejnego etapu powiodła nas do Lęborka. Zadanie proste do zrealizowania. Nawet bardzo proste. Ale za to jakie atrakcje nas po drodze czekały!

   Wyścig na 1/4mili, na starym lotnisku, w malowniczej scenerii, usianej wiatrakami był moim ulubionym elementem. Na pewno źle zmieniałem biegi, ale patrząc później na pomiary czasu, to motocykle z podobnego okresu historii motoryzacji miały podobne czasy.

   Dalej na trasie wypatrywać trzeba było liter z których ułożyło się słowo "Bałtyk". Ta prosta zabawa spowodowała, że droga minęła zaskakująco szybko.

   W Lęborku spotykaliśmy się na Placu Pokoju, na którym czekały foodtrucki oraz kolejne zadania. 

   Pierwszym z nich i chyba jedynym z zadań którego nie sfotografowałem była "choinka". Było to rozwinięcie spotkanej rok wcześniej w Lubartowie "Róży Wiatrów". W "choince" też trzeba było odpowiednio zachowywać się w czasie poszczególnych zdarzeń drogowych. Nie będę ukrywać, że nie dałem rady. Podstawowym moim błędem było to, że zdarzenia drogowe uznałem tylko ulice a nie wszelkie formy skrzyżowań dróg. Wiem, że jeśli cokolwiek negatywnie skomentuję na temat tej konkurencji, to stwierdzicie, że jestem nieobiektywny, bo mi nie powiodło. Ale uczestnicy na pewno zauważyli, że ogromnym utrudnieniem był strasznie nasilony ruch drogowy (jak w godzinach szczytu w dużym mieście). Ale wracając do konkurencji: trzeba było zebrać 8 pieczątek i w 40 minut wrócić na start. Stawiali je chłopacy z Klasyczni Lębork, stojąc na poboczu, ze swoimi pięknymi maszynami. Zebrałem 5, ale za to o czasie wróciłem na start.

   Kolejnymi zadaniami były testy z ruchu drogowego oraz historii motoryzacji. Prowadzone one były w "lodówie" przez Agatę oraz policjanta, który budował dobry wizerunek swojej firmy i dlatego warto o nim tutaj wspomnieć.

      Po kawie i drobnym zwiedzaniu przystąpiliśmy do ostatniej konkurencji rajdu. Była to dobrze znana "wolna jazda", ale z jajkiem na łyżeczce trzymanej w ustach. Startowało się parami. W naszym przypadku wygrała rodzinna rywalizacja. Co tu dużo mówić.... Ojciec znów mi przylał. Świetnie jechał zygzakiem a ja się podparłem nogą i dostałem taryfę. Źle postąpiłem, bo lepiej było jakkolwiek, ale dojechać bez podpierania.

   Po wszystkim ruszyliśmy do Łeby. Droga, jak pierwszego dnia, dawała motocyklom o sobie znać, gdyż znów jechaliśmy pod okrutny wiatr. 

   Na miejscu czekała na nas już tylko integracja i bal komandorski. Na balu rozdane zostały nagrody. Ojciec był piąty w kategorii post 60 i stracił szanse na podium, przez niezatrzymanie się na którymś ze stopów na trasie rajdu. Też byłem piąty, ale

w kategorii post 45. Niestety u mnie warunkiem lepszej pozycji była lepiej przejechana "choinka" i brak podparcia. Jak zwykle szczegóły decydowały o miejscach. Dostaliśmy za to specjalną nagrodę "Bajadera rajdu", za którą serdecznie dziękujemy!

3. Powrót

   Musiał nastąpić. Przed wyjazdem czułem ulgę, że pojedziemy z wiatrem tym razem. Przed południem wsiedliśmy na motocykle wraz z Markiem, Irkiem, Leszkiem i Oskarem i ruszyliśmy w stronę domu. Droga górkami i zakrętami szła świetnie i bardzo szybko dotarliśmy na obiad do Chojnic. Ustawiliśmy się na rynku, gdzie nasze maszyny wzbudziły spore zainteresowanie.

   Następnie wpadliśmy, do rodziców Marka do Zabartowa, na pyszne ciasto.

   Aż dziwnie się pisze o takiej drodze powrotnej, ale zupełnie nic się nie wydarzyło ciekawego. Maszyny szły równo a kilometry ubywały.

4. Podsumowanie

   Post długi i długo tworzony, abyście mogli zapoznać się z rajdem, który pierwszy raz był rundą MPPZ. Starałem się być obiektywny w opisie i dopiero teraz pozwolę sobie na większą ilość przemyśleń.

   W Marcina wierzyłem od początku i wiedziałem, że rajd będzie ekstra. W tym zadaniu pomogła mu rodzina, którą serdecznie pozdrawiamy i dziękujemy.

   Konkurencje były bardzo dopracowane i przebiegały bez zarzutu. Itinerer miał błędy związane tylko z pomiarami odległości.Nie chodzi tutaj o błędy rzędu 100 metrów, ale czasami nawet kilometra. Myślałem, że mi się tylko wydaje z tymi odległościami, lecz kilka osób zwróciło na to uwagę. Na szczęście nie wpływało to bardzo na przejazd trasy.

   Baza hotelowa... reprezentowała to, co reprezentuje chyba 95% infrastruktury turystycznej nad polskim morzem. Wysoka cena połączona z niską jakością usług. To był chyba najsłabszy punkt wyjazdu.

   Było warto przyjechać dla rajdu i dla ludzi, których po zimie mogłem znów zobaczyć.

   W imieniu własnym i wszystkich uczestników, pozwolę sobie podziękować organizatorom za świetny rajd! Postaram się do was wrócić za rok!

   Jeśli macie jakieś uwagi do tekstu lub po prostu chcecie się podzielić swoimi wrażeniami, to nie krępujcie się napisać do mnie wiadomość albo dodać komentarz.